 |
(1945) |
FRANCISZEK WALICKI (JACEK GRAŃ) ur.20.07.1921
r. w Łodzi, rodzinnie związany z Wilnem, a od roku 1945 z Gdynią . Syn
Franciszka i Felicji z d. Kunickiej. Żona Czesława z d. Kasztelan,
córka Iwona. Oficer marynarki wojennej w st.spocz., dziennikarz,
publicysta, animator życia muzycznego uważany za „ojca
chrzestnego polskiego rocka”. Wykształcenie: Gimnazjum
O.O.Jezuitów w Wilnie, elitarne Gimnazjum i Liceum im. Książąt
Sułkowskich (polski Eton) w Rydzynie, Państwowa Szkoła Morska w Gdyni,
w tym wielomiesięczny rejs szkolny „Darem Pomorza” na wyspy
Morza Karaibskiego: Barbados, Martynikę, Puerto Rico, Jamajkę i Kubę
(1938/1939). Okres okupacji spędza jako więzień niemieckiej policji
bezpieczeństwa w obozie pracy przymusowej na Podhalu.
 |
W
mundurze oficera Marynarki Wojennej (1946) |
Po wyzwoleniu powołany do marynarki wojennej, gdzie – jako
podwładny Szefa Sztabu Gł. Mar.Woj. i Dowódcy Floty kmdr.
Stanisława Mieszkowskiego -- pełni obowiązki naczelnego redaktora
fachowego kwartalnika Mar.Woj. Przegląd Morski (1946-1948) i
redaktora naczelnego miesięcznika Morze (1948-1952). Autor
publikacji, tworzących podręcznik dla oficerów sztabowych mar.
woj. na temat współczesnego morskiego sprzętu desantowego.
Uczestnik pierwszej wizyty okrętów PRL w Portsmouth (Anglia). Po
aresztowaniu kmdr. Mieszkowskiego i jego rozstrzelaniu po fikcyjnym
procesie grupy wyższych oficerów mar. woj., składa raport o
zwolnienie z wojska i w r. 1952, w stopniu kmdr.ppor. zostaje
zdemobilizowany. Skierowany do pracy w Głosie Wybrzeża pełni
funkcję kierownika działu kulturalnego i publicysty. Jest m.in. autorem
głośnego artykułu Miecz i Prawo – pierwszej w Polsce
publikacji ujawniającej mroczne kulisy tragedii grupy oficerów
mar. woj. skazanych w r.1952 na karę śmierci lub dożywotnie więzienie.
 |
Z Leopoldem
Tyrmandem (1956) |
W połowie lat 50. zmieniają się zainteresowania Walickiego. Stara
przyjaźń z Leopoldem Tyrmandem owocuje inicjatywą zorganizowania w
r.1956 w Sopocie pierwszego Festiwalu Muzyki Jazzowej , a w r.1957
drugiego. Obok Witolda Lutosławskiego, Stefana Kisielewskiego, Zygmunta
Mycielskiego, Mariana Eilego, Bogdana Wodiczki, Jana Kotta, Krzysztofa
Kąkolewskiego i Leopolda Tyrmanda jest członkiem Komitetu Honorowego
obu festiwali. Ekspansja rock’n’rolla - symbolu
niezależności, odrębności i swobody - skłaniają Walickiego do
zainteresowania się tą muzyką. Począwszy od roku 1959 tworzy pierwsze
polskie zespoły „mocnego uderzenia”: RHYTHM & BLUES,
CZERWONO-CZARNI, NIEBIESKO-CZARNI (z Niemenem, Michajem Burano, Kordą,
Klenczonem, Popławskim i Adą Rusowicz), w r.1968 inspiruje działalność
zespołu BREAKOUT (z Tadeuszem Nalepą jako liderem grupy), a w r.1974
działalność najciekawszej polskiej formacji rockowej lat 70. tria SBB,
założonego w r.1971 przez Józefa Skrzeka. W r.1970 inicjuje w
Sopocie pierwszą w Polsce, sprowadzoną z Holandii profesjonalną
dyskotekę pn. MUSICORAMA, a w roku 1995 jest bohaterem dokumentalnego
filmu biograficznego I NIE ŻAŁUJ TEGO , a także autorem
autobiograficznych książek "SZUKAJ, BURZ, BUDUJ" ( wyd. TRZ, Warszawa
1995) i "EPITAFIUM NA SMIERĆ ROCK 'N ROLLA" (wyd. Sopockie Korzenie,
2012), ciepło przyjętych przez krytykę różnych opcji. Jest także
autorem ponad 2000 publikacji poświeconych problemom muzyki, kultury i
subkultury
, a także wielu piosenek , utrwalonych na ponad 500 nośnikach dźwięku,
m.in. przez Czesława Niemena (Czy mnie jeszcze pamiętasz?, Wiem że
nie wrócisz, Zabawa w ciuciubabkę), Piotra Szczepanika (Puste
koperty), Wojciecha Kordę (Niedziela będzie dla nas!,
Powiedzcie jej, Adagio cantabile), Krzysztofa Klenczona (Taka
jak ty), zespół BREAKOUT (Na drugim brzegu tęczy, Gdybyś
kochał ,hej !), zespół SBB (Odlot). W roku 2004
zaskoczył kolejną inicjatywą : autorstwem wielofunkcyjnej wystawy pn. Kolekcja
Franciszka Walickiego, poświęconej początkom muzyki rokowej w
Polsce. Po ekspozycji wystawy w Centrum GEMINI w Gdyni, a w roku 2007 w
"Krzywym Domku" w Sopocie pod nazwą Polski Rock'n'Roll -
Początek drogi, Kolekcja wróciła do Gdyni jako darowizna
Walickiego na rzecz miasta i Muzeum Miasta Gdyni.
 |
(2000) |
Wśród otrzymanych oznaczeń, nagród i
wyróżnień najbardziej ceni przyznany mu w roku 2009 przez
ministra kultury i dziedzictwa narodowego Złoty Medal "Zasłużony
Kulturze GLORIA ARTIS", Oficerski Krzyż Odrodzenia Polski (1996) Złoty
Krzyż Zasługi, Medal "Spadkobiercom Komisji Edukacji Narodowej", Medal
"Sprawiedliwym Wśród Narodów Świata", Medal prezydenta
Gdańska, Medal "CIVITE e MARI" przezydenta Gdyni, Medal im. Eugeniusza
Kwiatkowskiego "Za wybitne zasługi dla Gdyni" , przyznany w r. 2013
przez Radę Miasta Gdyni, "Sopocką Muzę" miasta Sopotu, Grand Prix
jubileuszowego XXXV Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Złotą Odznakę
Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Złotą Odznakę Stowarzyszenia
Autorów i Kompozytorów ZAiKS.
Przeczytaj:
Franciszek Walicki: Szukaj-Burz-Buduj (TRZ 1995, 2000)
Franciszek Walicki: Epitafium na Śmierć Rock'n'Rolla (2012)
W roku 2009, z okazji 50-rocznicy rock'n'rolla w
Polsce, w "Krzywym Domku" w Sopocie otwarto "Aleję Franciszka
Walickiego", a w Teatrze Muzycznym w Gdyni odbył się
uroczyszty BENEFIS, połączony z koncertem w wykonaniu artystów
tego Teatru, prezentujących piosenki autorstwa Walickiego. Obie imprezy
zorganizowała Fundacja Sopockie Korzenie w oparciu o inicjatywę
Wojciecha Korzeniewskiego.
 |
 |
"Krzywy
Domek" w Sopocie (2009) |
Aleja Franciszka Walickieo
|
|